تمام طرحهای تحریم نمایندگان امریکا علیه ایران معمولا بدون هیچ مخالفتی در کنگره و مجلس سنا به تصویب می‌رسد. کنگره امریکا گرچه از دو جناح دموکرات و جمهوری خواه تشکیل شده اما نمایندگان عضو این دو جناح معمولا در مسئله تحریم ایران که می‌شود، با یکدیگر متحد شده و بدون هیچ مخالفتی این طرح‌ها را به تصویب می‌رسانند.

با این حال طرح اخیر کنگره برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران و همچنین تحریم صنعت خودروسازی کشورمان مخالفان زیادی در داخل و خارج از کنگره داشت. رسانه‌های غربی چه بعد و چه قبل از تصویب این طرح هشدار کارشناسان سیاست خارجی ایالات متحده را درباره زمان بد تصویب این طرح به گوش نمایندگان رسانده بودند و هم اینک نیز از مضرات تصویب شدن آن در کنگره می‌گویند. این بار اما نه تنها نمایندگان دموکرات بلکه تعدادی از جمهوری خواهان نیز چند روز قبل از برگزاری جلسه رای به این تحریم‌ها مخالفتشان را با این کار اعلام کرده و در نامه‌ای به رییس مجلس از او خواستند رای به این طرح را به تعویق بیاندازد.

بر خلاف آنچه بسیاری از رسانه‌های اصلاح طلب ایران تلاش بر تبلیغ آن داشتند، این مخالفت به معنای دوستی این نمایندگان با ایران و مخالفت آن‌ها با کلیت تحریم‌ها نبود، بلکه این نمایندگان معتقدند اصل تحریم برای ایران لازم است، اما زمان آن در شرایط فعلی که تحریم‌ها را به میزان بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است، راه‎های گفت و گو با ایران را که مسلما می‎تواند به مهم‌ترین و بهترین دستاورد کاری اوباما در طول دوران فعالیتش تبدیل شود، می‎بندد و شیوه صحیح اجرای سیاست چماق و هویج در قبال ایران را با اختلال مواجه می‎کند.

با وجود همین تفکرات نیز از بین نمایندگانی که مخالفتشان را با این طرح ابراز کرده‌اند، تنها ۲۰ نفر به آن رای ندادند تا نشان دهند سیاست معروف چماق و هویج هنوز هم طرفداران زیادی در کنگره و دولت اوباما دارد. روزنامه هافینگتون پست روز پنحشنبه لیستی از نمایندگان مخالف طرح افزایش تحریم‌ها علیه ایران منتشر کرد و به آخرین اظهار نظرهای این افراد راجع به این طرح پرداخت. این روزنامه همچنین بیان کرده است از بین نمایندگانی که نامه به اوباما و رییس مجلس امریکا را امضا کردند تا بررسی طرح تحریم‌ها در مجلس به تعویق بیافتد، تعداد ۸ نفر از آن‌ها وقتی رای اکثر نمایندگان کنگره را دیدند، در ‌نهایت به این قانون رای مثبت دادند!

اما دلیل اصلی این نمایندگان برای ایجاد کمپین مخالفت با تحریم‌های بیشتر در این برهه زمانی چه بوده است؟ هافینگتون پست از زبان این نمایندگان هدف اصلی آن‌ها را تشریح کرده است:

جیم مک‌درموت ازنمایندگان دموکرات کنگره قبل از برگزاری جلسه رای به طرح تحریم‌ها، ۱۵ نفر از همکارانش را تشویق و راهنمایی کرد که نامه به رییس کنگره را به امضا برسانند و از وی بخواهند طرح را به بعد از مراسم تحلیف رییس جمهور جدید ایران عقب بیندازند تا دولت فرصتی برای گفت‌وگوی مستقیم با ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای داشته باشد. همچنین این نامه از رییس مجلس می‌خواست محدودیت ایجاد شده برای اوباما در این خصوص را از بین برده و قید این نکته که رییس جمهور نمی‌تواند به صلاحدید خود اجرای این قانون را به تاخیر بیاندازد، را از طرح بردارد. از نظر این نمایندگان باید در این طرح تصریح می‌شد که این قانون به معنای ارائه مجوز به دولت برای آغاز جنگ با ایران نیست. در صحن مجلس نیز مک درموت هشدار داد که «از نظر اصول سیاست خارجی، این بدترین زمان برای تصویب این قانون است.» مک درموت اما در ادامه به هدف اصلی خود از مخالفت با این طرح نیز پرده برداشت و با اشاره به جنگ عراق و هزینه‌های آن گفت: «زمانی که امریکا تحریم‌های زیادی را علیه مردم عراق به تصویب رساند، باعث شد تعداد زیادی از مردم در عراق درد و رنج زیادی را تحمل کنند و این کار در ‌نهایت به آغاز جنگ منجر شد.» از نظر بسیاری از دموکرات‌ها از جمله مک درموت مخالفت با این طرح آنهم در شرایط فعلی تنها راه برای جلوگیری از جنگی است که می‌تواند خسارت زیادی به اقتصاد امریکا وارد کند.

کیت الیسون دیگر نماینده دموکرات کنگره نیز نقش موثری در بسیج مخالفان با این طرح داشت. الیسون به اشتیاق قابل ملاحظه روحانی برای گفت‌وگو و تعامل با غرب اشاره کرد و گفت: «چرا ما حداقل در این خصوص کنجکاو هم نیستیم که بدانیم آیا روحانی واقعا متمایل به صلح با غرب هست یا نه؟ آنچه ما می‌خواهیم جلسه گفت‌وگو با ایران است اما چرا دستی که از ایران به سوی ما دراز شده را پس می‌زنیم؟ آنهم در شرایطی که ایرانیان به نامزدی رای داده‌اند که رسما دست خود را به سوی غرب دراز کرده است؟

جیم موران دیگر نماینده دموکرات نیز همین هشدارها را تکرار کرده و بیان کرد: «نمی‌توانم حتی تصورش را هم بکنم که ما به دنبال جنگ دیگری می‌رویم و می‌خواهیم تحریکات خود بر علیه ایران را شدت بخشیم. این فرصت (انتخاب روحانی) بهترین فرصت در ۸ ساله اخیر است. چرا از این فرصت استفاده نمی‌کنیم؟»

دیوید پرایس از دیگر نمایندگان حامی نامه ۱۳۱ امضایی به اوباما که از او درخواست کرده بودند فرصت دیپلماسی و گفت‌وگو با ایران را جدی بگیرد، دیگر نماینده اس ایت که با این طرح مخالفت کرده و به آن رای نداده است. پرایس با وجود اینکه به تحریم‌های دوره‌های گذشته رای داده بود، به شدت به زمان تصویب این دور از تحریم‌ها اعتراض کرد و معتقد بود این کار رییس جمهور جدید الورود ایران را برای تعامل با غرب تضعیف می‌کند. او هشدار داد که «با سرعت به سمت تصویب دور تازه‌ای از تحریم‌ها رفتن آنهم زمانی که ریس جمهور جدید ایران هنوز دفتر ریاست جمهوری را تحویل نگرفته است، همین پنجره و فرصت باقی مانده برای مذاکرات با می‌بندد آنهم بدون اینکه یقین داشته باشیم و آزمایش کنیم ببینیم آیا این فرصت واقعی است یا خیر.»

ارل بلومنئور دیگر نماینده دموکرات مجلس نیز معتقد است: «امکان این وجود دارد که انتخابات اخیر ایران تفاوتی در ایران ایجاد کرده است. امیدوارم که اینگونه باشد. اما راهی که بتوانیم این تفاوت را تضمین کنیم این نیست که بگوییم: «ملت ایران! برای ما اهمیت ندارد که شما چه می‌کنید! ما به افزایش تحریم‌ها علیه شما رای می‌دهیم. ما در شرایط جدید باز هم نیروی جدید شما را تضعیف می‌کنیم. ما همچنان به این مسیری که می‌رویم ادامه می‌دهیم و هیچ توجهی به شرایط نداریم.» نگذارید رو در رو و چشم در چشم به مردم ایران نگاه کنیم و از گذشته تاسف باری که باعث از بین رفتن روابط دو کشور شد چشم پوشی کنیم.

جیم مک گاورن نیز در همین خصوص هشدار داد که فرصت دیپلماتیکی که به وسیله انتخابات ایران رخ داده، فرصتی نیست که برای همیشه دوام داشته باشد. او تصریح کرد: «الآن زمانی است که من می‌خواهم از کاخ سفید، وزارت خارجه و توانایی پنتاگون برای ارتباط و گفت‌و‌گو با ایران و برداشتن گامی در سوی حرکت به جلو در این ماجرا و گفت و ی مستقیم با ایران در خصوص این مسئله کاملا جدی حمایت کنم.»

بتی مک کالوم دیگر نماینده دموکرات کنگره نیز در سخنرانی خود به این مسئله اشاره کرد که رای به این طرح «سیگنالی به ایران می‌فرستد که نشان می‌دهد ایالات متحده آرزو دارد در همه حال مردم ایران را تنبیه کند و تنها به دنبال راه حل مشکل خودش است نه گفت‌و‌گو. باید به دنبال راه حلی رفت که نشان دهیم امریکا نه تنها به دنبال راه حلی برای تضمین امنیت اسراییل، خودش و جامعه جهانی است، بلکه به دنبال راهی برای تامین نیازهای اقتصادی مردم ایران نیز هست.»

ادی برنیس جانسون نیز از دیگر نمایندگانی بود که با اشاره به بیانیه ۱۳۱ نماینده و همچنین تعداد قابل توجهی از کار‌شناسان سیاسی امریکا خواهان قرار دادن متنی در قانون شد که بر اساس آن رییس جمهور ایالات متحده قادر باشد هر زمان که صلاح دید از تحریمی‌های ایران چشم بپوشد.

نگاهی به دیدگاه‌ها و مواضع نمایندگان دموکرات و جمهوری خواه کنگره که به مخالفت با تحریم‌های جدید پرداخته‌اند به خوبی سه اصل زیر را نشان می‌دهد:

۱- نمایندگان مخالف تحریم به این دلیل که این تحریم‌ها ناعادلانه و غیر منطقی است با آن مخالفت ندارند چرا که تا پیش از این به تحریم‌های قبلی رای می‌داده‌اند. آن‌ها تنها از این مسئله نگرانی دارند که مبادا تحریم‌های جدید مقدمه‌ای برای شروع شدن جنگی جدید در منطقه خاورمیانه باشد. جنگی که مردم امریکا با توجه به هزینه‌های جنگ افغانستان و عراق دیگر نمی‌خواهند دوباره شکل بگیرد.

۲- برگ برنده اوباما در مسایل سیاست خارجی‌اش، مسئله‌ای که می‌تواند کارنامه او را در دوران هشت سال ریاست جمهوری‌اش با نقطه عطف رو به رو کند، شکل گیری تعامل ایران و امریکا شکل گیری معامله‌ای بر سر برنامه هسته‌ای ایران است. در این خصوص حتی برگزاری اولین جلسه مذاکره مستقیم با ایران – حتی اگر این مذاکرات بی‌نتیجه باشد – به شدت کارکردی داخلی برای اوباما داشته و رویکردی مثبت برای او به حساب می‌آید و از طرف دیگر می‌تواند میزان فشار‌ها بر ایران را نیز بیافزاید. و تحریم‌ها در این میان همه نقشه‌های اوباما را از بین می‌برد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: